Umay Umay'a


Bir çeşit lanet geziyormuş bizim omzumuzda, adına aşk diyorlarmış,
Biliyorum ki sen sırf bu yüzden lunaparkları ateşe vermişsin.
Korkuyorum Umay...
Bu ülkeden, kol gezen aşklardan korkuyorum, biri yine kuyruk sokumuma bir çocuk bırakacak diye ölesiye korkuyorum.
Bizi hep ürkütmüşler, dayak yemişiz.
Ama sırf yalanlarımdan öpmek için beni, geri döneceklermiş.
Dönsünler ben yine aynı özgürlük türküsünü söyleyeceğim memleketimin dağlarında.
Mektup yazamıyorum ben, kalemimi kırdılar, kâğıtları saklamak istedim, hepsini penceremden attılar.
Ben kendi günahlarımın bedelini yalnızlıkla ödüyorum.
Ve sol göğsünün tam ortasına kırmızı bir hıçkırık konduruyorum.
Anneme bile seni anlatıyorum saatlerce, sonra sigara yakıyorum.
Cümlelerim ilk defa beni köşeye sıkıştırdı. Hikâyelerden deli gömleği giymiş gibiyim.
Martılar ve cihangir sokaklarında, bazende bir bar taburesinde…
Ben seni özlüyorum Umay.

Ümit MANAY